Kiedy goście byli prowadzeni do swoich stolików, pani Margaret Whitfield upewniała się, że wszyscy widzieli, jak kieruje mnie do stolika z tyłu — chwiejnego stolika tuż przy drzwiach kuchennych.
„Nasza biedna ciocia zaraz tam będzie” – oznajmiła głośno, udając uprzejmość.
Uśmiechnęłam się uprzejmie i usiadłam wśród brzęku naczyń i hałasu kuchni. Na moim stole więdły goździki i paliła się tylko jedna migocząca świeca, zupełnie inna niż róże i kryształy na pozostałych.
Czego Margaret nie wiedziała – i nigdy nie chciała się dowiedzieć – to to, że „biedna ciotka”, z której drwiła, była właścicielką Whitestone Events , jednej z najbardziej udanych luksusowych firm eventowych w kraju. Przez lata milczałam na rodzinnych spotkaniach, pozwalając jej traktować mnie z góry. Ale dziś wieczorem miała się dowiedzieć, do czego prowadzi arogancja.
Ceremonia była przepiękna. Moja siostrzenica Anna wyglądała promiennie, a jej miłość do Daniela była szczera. Ale Margaret bardziej zależało na popisaniu się niż na szczęściu córki.
