Moja córka nazwała moją suknię ślubną „śmieciami” i wyrzuciła ją do śmietnika. Okazało się, że tym „śmieciem” była stara, designerska suknia warta 15 000 dolarów. Wtedy przestałam płakać i zadzwoniłam do mojego prawnika.

Ręce rzeczoznawcy lekko drżały, gdy trzymała lupę nad misterną koronką Chantilly. Jej brwi były zmarszczone, a na twarzy malowała się mieszanina podziwu i niedowierzania.

„Pani Morrison” – wyszeptała ledwo słyszalnym głosem. „Czy ma pani pojęcie, co pani trzyma?”