Tylko w celach ilustracyjnych
Dach mienił się tysiącem miejskich świateł odbijających się od powierzchni basenu. Muzyka pulsowała w nocy niczym bicie serca, mieszając się z brzękiem kieliszków szampana i pomrukiem uprzejmych śmiechów. To była jedna z tych ekskluzywnych imprez, na których bogaci gromadzili się, by popisać się swoim majątkiem i ego.
I właśnie tam – pośród przepychu, jedwabnych sukni i arogancji – stała Sophie Miller , 23-letnia kelnerka, która nie pasowała do tego miejsca.
Jej prosty, czarny mundurek ostro kontrastował z biżuterią zdobiącą suknie wokół niej. Lekko przetarte na krawędziach trampki skrzypiały na mokrych płytkach, gdy niosła srebrną tacę z kieliszkami do szampana. Spuszczała wzrok, mając nadzieję, że nikt nie zauważy jej drżących dłoni.
Nie powinna być częścią tego świata. Spędzała dni w knajpach, pracując na dwie zmiany, żeby opłacić czynsz za maleńkie mieszkanie na Brooklynie, a każdy dodatkowy dolar szedł na dializy jej matki. Dzisiejsza praca w cateringu miała być po prostu kolejną zmianą – o kilka godzin bliżej opłacenia kolejnego rachunku za leczenie.
Ale los miał inne plany.
