Co powoduje paraliż senny?
Paraliż senny występuje w trakcie wybudzania się lub, rzadziej, zasypiania.
Twój sen przebiega według następującego schematu:
- Faza 1: Pierwszą fazę snu można nazwać „drzemaniem”. Twój mózg powinien mieć 7 minut na przejście od aktywnego czuwania do wczesnej fazy snu.
- Etap 2: Twój mózg potrzebuje około 20–30 minut, aby osiągnąć stan głębokiego snu.
- Faza 3: Śpisz głęboko, zazwyczaj nie ma w tym momencie żadnych wybudzeń. W tej fazie występują szybkie ruchy gałek ocznych (REM) i śnisz.
Jakie są czynniki ryzyka wystąpienia paraliżu sennego
Paraliż senny jest najpopularniejszy wśród nastolatków i młodych dorosłych, jednak inne czynniki ryzyka mogą zwiększać prawdopodobieństwo jego wystąpienia.
- Zaburzenia snu, takie jak narkolepsja
- Zaburzony cykl snu i czuwania
- Spanie na plecach
- Genetyka
- Trauma emocjonalna
- Depresja
- Zaburzenia paniki
Jak zapobiegać paraliżowi sennemu
W większości przypadków paraliżu sennego można złagodzić wprowadzając niewielkie zmiany w codziennym życiu.
- Unikaj ekranów przed snem. Zadbaj o to, aby w miejscu, w którym śpisz, było ciemno i cicho.
- Utrzymuj tę samą porę chodzenia spać i wstawania każdego dnia
- Ćwicz regularnie, ale śpij co najmniej 4 godziny
- Unikaj kofeiny i dużych posiłków wieczorem.
Wskazówki, jak wyjść z paraliżu sennego
Chociaż paraliż senny nie trwa długo, może być przerażającym doświadczeniem. Oto kilka sztuczek, jak skrócić to doświadczenie, gdy już się pojawi.
- Spróbuj skupić wzrok dokładnie w miejscu, gdzie tył twojej głowy styka się z poduszką.
- Skupienie się na tym prawdziwym, fizycznym odczuciu może pomóc Ci zakotwiczyć się w realnym świecie i wyrwać Cię ze snu.
- Spróbuj oddychać nieregularnie (np. weź dwa wydechy, jeden wdech itd.).
- Nie próbuj rozmawiać.
- Pamiętaj, że to tylko sen. Choć może być straszny, minie.
