n delen van Europa, met name het Verenigd Koninkrijk, is de ekster het onderwerp van een oud kinderliedje: « Eén voor verdriet, twee voor vreugde… » De aanblik van één ekster kan dus een teken van verdriet zijn, terwijl de aanblik van twee eksters gevoelens van geluk kan oproepen. In Frankrijk blijven deze overtuigingen discreter, maar de ekster blijft een dier met een rijke symboliek.
Een boodschapper tussen twee werelden?
In veel culturen wordt de ekster beschouwd als een bemiddelaar tussen de levende en de geestenwereld. Net als de uil bij de indianen kan hij een boodschapper zijn van voorouders of onzichtbare energieën. Zijn doordringende roep? Een waarschuwing, een boodschap of zelfs een uitnodiging om meer aandacht te besteden aan onze omgeving. Sommigen zien het als een aanmoediging om onze geest open te stellen voor de tekenen die het leven op ons pad plaatst.
Intelligentie in dienst van opportunisme
Er wordt vaak gezegd dat de ekster zich aangetrokken voelt tot alles wat glimt, en hij staat er ook om bekend glimmende voorwerpen te stelen. Maar achter dit gedrag schuilt vooral een grote nieuwsgierigheid en een indrukwekkend leervermogen. Regelmatig een ekster in huis zien, kan worden geïnterpreteerd als bewijs van ons potentieel: laten we opletten, laten we verstandig zijn, laten we niet aarzelen om kansen te grijpen.
