W parny wtorkowy poranek w Dallas Henry Whitman – emerytowany hutnik po siedemdziesiątce – wszedł do Crestfield National Bank. Opierając się ciężko na lasce, każdy krok niósł się echem po lśniącej marmurowej posadzce banku. Henry nie był zamożny; utrzymywał się ze skromnej emerytury i ubezpieczenia społecznego. Tego dnia jednak musiał wypłacić 2000 dolarów w gotówce – pilna naprawa dachu nie mogła czekać.
Obok stała Clara Dawson, kierowniczka oddziału. W wieku trzydziestu ośmiu lat Clara szybko awansowała w korporacyjnej hierarchii. Znana z praktycznego podejścia i eleganckiego ubioru, była szanowana za swoją efektywność – ale nie za ciepło. Dziś była szczególnie zdenerwowana. Później tego popołudnia miała poprowadzić ważne spotkanie z Davidem Langfordem, prezesem dużego giganta energetycznego. Zawarcie umowy refinansowania jego firmy o wartości 3 miliardów dolarów mogło być przełomowym momentem w karierze Clary.
