To, co się między nimi wytworzyło, nie opierało się na bogactwie, urodzie czy statusie. Opierało się na szacunku, życzliwości i cudzie bycia naprawdę widzianym.
Miesiące później Adrien znów stanął przed swoim odbiciem. Tym razem mężczyzna patrzący w jego stronę nie był pusty. Był żywy, a jego oczy pełne celu.
Kiedy odwrócił się od lustra, Marbel była tam. Nie potrzebowała diamentów ani deklaracji. Jej delikatny uśmiech wystarczał.
Adrien w końcu znalazł miłość, której szukał — nie w atrakcyjnej kobiecie, którą aprobowało społeczeństwo, lecz w cichej pokojówce, która pokazała mu, że prawdziwa miłość nie wymaga żadnych prób.
zobacz więcej na następnej stronie Reklam
